Vuilnisbak
Neem plaats op de sofa van Irene van den Berg. Zij analyseert iedere week ons economisch gedrag.
Gatverdamme. Ik ben dol op chocoladekoekjes, maar het exemplaar dat ik zojuist in mijn mond heb gestopt is zacht en melig. Eigen schuld, ik heb de opengescheurde verpakking al een week lang laten rondslingeren op het aanrecht. Ik mik alle koekjes in de vuilnisbak en nestel me op de bank met een reep chocola. Als ik de tv aanzet, kijk ik recht in de ogen van een broodmager kindje. ,,Hongerrampen in Zuid-Soedan, Noordoost-Nigeria, Somalië en Jemen eisen razendsnel steeds meer onschuldige levens. Steeds meer mensen uit deze landen hebben niks te eten. Samen kunnen we miljoenen mensen redden van de hongerdood door nu noodhulp te bieden.” Ik krijg direct geen hap meer door mijn keel.
Hoe cru is de wereld: in Afrika gaan mensen dood van de honger; in Nederland gooien we ieder jaar gemiddeld zo’n 135 kilo voedsel per persoon weg. Nederlanders zijn niet de enigen die grote hoeveelheden eten in de vuilnisbak laten verdwijnen. De VN wil daarom de voedselverspilling wereldwijd met vijftig procent verminderen in 2030.
Gedragseconomen zoeken naar manieren om onze weggooimanie in te dammen. Italiaanse wetenschappers onderzochten de invloed van de houdbaarheidsdatum. Ze kwamen erachter dat bijna de helft van de consumenten niet begrijpt wat ’tenminste houdbaar tot’ betekent. Ik check zelf ook nog even de site van het Voedingscentrum. ,,Na de THT-datum kan de kwaliteit van het product achteruit gaan. Je kunt het dan vaak nog wel veilig eten.” Een belangrijk verschil met de ’te gebruiken tot’ datum. ,,Dat is de laatste dag waarop je het product nog veilig kunt gebruiken. Na deze datum kunnen er namelijk ziekteverwekkers, zoals bacteriën gaan groeien.” Gatverdamme…
Moeten we de ’tenminste houdbaar tot’ datum dan niet bij het grof vuil zetten? Ja, zeggen de Italiaanse onderzoekers voorzichtig. Ze vroegen hun proefpersonen om de versheid te beoordelen van voedsel zonder houdbaarheidsdatum en producten met een ’ten minste houdbaar tot’ sticker. Zolang die datum nog niet verstreken was, waren de deelnemers positiever over de gestickerde producten. Maar daarna veranderde dat op slag. De conclusie van de onderzoekers is dat het op lange termijn slimmer is om geen houdbaarheidsdatum op de producten te zetten. Maar, zo zeggen ze behoedzaam, we hebben het alleen aan Italianen gevraagd.
Ik weet wel wat voor mij zou werken: een foto van een ondervoed kind op iedere verpakking. Maar ik verwacht niet dat voedselfabrikanten daar aan mee willen werken. Dan zet ik zelf wel met stift ‘Giro 555’ op de deksel van mijn vuilnisbak.
About the Author
Irene van den Berg is onafhankelijk (onderzoeks)journalist en schrijft over sociale en ecologische kwesties, zoals armoede, klimaatverandering en de keerzijde van de consumptiemaatschappij. Haar publicaties verschijnen onder meer in OneWorld, NRC en Vrij Nederland.
Related Posts
Politiek is terughoudend bij aanpak superrijken: ‘Er zijn geen simpele oplossingen’ →
Privéjacht, dure auto en een groot huis: ‘ultrarijken brengen klimaatdoelen in gevaar’ →
Goede doelen moeten het niet hebben van de superrijken →
