Vieze smaak
Creditcards vind ik ondingen. Als ik iets koop, wil het aankoopbedrag direct van mijn rekening zien verdwijnen. Een creditcard gooit mijn huishoudboekje in de war. Telkens als ik mijn portemonnee trek, herinnert het irritante plastic kaartje me eraan dat er nog een schuld boven mijn hoofd hangt. Shit, ik kan die nieuwe winterjas helemaal niet kopen, ik moet eerst die vliegtickets nog betalen.
Toch heb ik er al lange tijd één: voor betalingen in het buitenland en op internet is een creditcard soms onontbeerlijk. En sindskort heb ik – tegen wil en dank – een tweede creditcard. Ik kreeg forse korting op een fauteuil als ik die zou afrekenen met de speciale Bijenkorf Card, een creditcard die ik direct kon aanvragen. Raar, korting omdat je op krediet koopt. Maar ik wilde het voordeeltje ook niet laten liggen.
Dat een creditcard niet risicoloos is, beseft de Bijenkorf ook. Deze week kreeg ik van ICS, dat de Bijenkorf Card en vele andere creditcards uitgeeft, een brief met een onheilspellende boodschap. “Verstandig om even bij stil te staan… de aankopen die u met uw Bijenkorf Card doet, kunt u eenvoudig gespreid terug betalen. Handig, maar wat gebeurt er als uw inkomen plotseling wegvalt?” Inderdaad geen aantrekkelijk vooruitzicht: heb je net de zak gekregen, betaal je nog steeds voor een stoel die inmiddels zo oud is dat ie als krappaal voor de katten dient.
Logische conclusie: koop niet op krediet. Maar tot die gevolgtrekking komt de Bijenkorf niet. Sterker nog, met de Gespreid Betalen Verzekering wil de luxe winkelketen extra verdienen aan klanten die meer kopen dan ze zich kunnen permitteren. De verzekering betaalt de maandtermijn van de creditcard door tot je weer aan het werk bent. En daarvoor moet je een maandpremie van 0,55 procent van het openstaande saldo ophoesten. In een jaar loopt dat snel op. En de rente over aankopen met de Bijenkorf Card bedraagt bij gespreid betalen ook al 15 procent per jaar.
‘In deze financieel onzekere tijden is deze verzekering een verstandige aanvulling op uw Bijenkorf Card’, zo predikt ICS in haar brief. Maar hoe slim is het om meer dan twintig procent rente en premie te betalen over een consumptieve aankoop als je geen rode rotcent achter de hand hebt als je arbeidsongeschikt of werkloos raakt?
Tegelijkertijd valt er een sinterklaasfolder voor Bijenkorf Cardhouders in de bus. Op vertoon van de kaart krijg ik een heerlijke chocolade pietenkop. Ik krijg er een vieze smaak van in mijn mond.
About the Author
Irene van den Berg is onafhankelijk (onderzoeks)journalist en schrijft over sociale en ecologische kwesties, zoals armoede, klimaatverandering en de keerzijde van de consumptiemaatschappij. Haar publicaties verschijnen onder meer in OneWorld, NRC en Vrij Nederland.
Related Posts
Tjerk Veenstra is mijn held →
Goedkoop heeft altijd zijn prijs →
Ah wat schattig, een mini-enquête →