Psychologeld – Zijlijn
Neem plaats op de sofa van Irene van den Berg. Zij analyseert iedere week ons economisch gedrag.
Eer betonen aan de medewerkers in de zorg lijkt een nationale sport geworden. Een massaal applaus, spandoeken, optredens voor het ziekenhuis. Alles wordt uit de kast gehaald. Vorige week moesten we ons nog in het wit hullen voor de actie #inhetwitvoordezorg. En er gaat geen persconferentie voorbij zonder dat er in superlatieven over het heldhaftige werk van de zorgmedewerkers wordt gesproken. Nu is al vaker opgemerkt dat de zorgsector meer heeft aan voldoende beschermingsmiddelen, goede arbeidsvoorwaarden en extra geld dan aan deze bewieroking. Maar dat is niet het enige probleem met veel van deze initiatieven.
Deze crisis is niet alleen zwaar voor de mensen die hard werken, maar ook voor hen die noodgedwongen aan de zijlijn staan. Zoals de kapper of kroegbaas die graag aan de slag wil, maar niet mag. Of de zzp’er die zijn opdrachtenstroom ziet opdrogen. En ouders die nu thuis op hun kinderen passen, in plaats van zich op hun werk te kunnen richten. Veel mensen aan de zijlijn hebben geldzorgen, die stress veroorzaken. De behoefte om voor onszelf en ons gezin te kunnen zorgen, zit diep bij de mens. Dat dat door geldproblemen niet lukt, is moeilijk te verteren.
Daarnaast is werk een belangrijke bron van zingeving voor mensen. Dat kan in kleine dingen zitten: een glimlach van een tevreden klant, een fijn gesprek met een collega of de opluchting van een gehaalde deadline. Werk biedt een sociaal netwerk, ruimte voor persoonlijke ontwikkeling en erkenning. Voor veel Nederlanders is dit de afgelopen tijd weggevallen. Door voortdurend te benadrukken dat de mensen in de cruciale beroepen nu het land draaiende houden, geef je de mensen aan de zijlijn een trap na. De meesten van hen willen ook graag nuttig bezig zijn, en daarvoor waardering krijgen, maar mogen of kunnen dat niet vanwege de coronamaatregelen.
Ik krijg bijvoorbeeld nogal de kriebels van het televisieprogramma Frontberichten waarin de ‘hardwerkende helden uit de vitale beroepen’ aan het woord komen. Ik heb respect en waardering voor de mensen die nu onder moeilijke, soms zelfs risicovolle, omstandigheden doorwerken. Maar net zo goed voor hen die dat niet kunnen, en daarmee worstelen. En zorgmedewerkers, post alsjeblieft geen berichten meer op sociale media als: wij gaan vandaag werken, blijf jij dan thuis?! Met daaronder een foto van de hele ziekenhuisafdeling. Met de impliciete boodschap: wij zitten de hele dag levens te redden en het enige dat jij hoeft te doen is thuisblijven. Heb er respect voor dat niet werken mensen zwaar kan vallen.
Iedereen zit in deze tijd met zijn eigen zorgen en angsten. Al we geen wedstrijd willen wie het nu het moeilijkst heeft, laten we er dan ook geen competitie van maken wie het meeste waardering heeft voor de zorg.
‘Door de cruciale beroepen steeds te benadrukken krijgen mensen aan de zijlijn een trap na’
About the Author
Irene van den Berg is onafhankelijk (onderzoeks)journalist en schrijft over sociale en ecologische kwesties, zoals armoede, klimaatverandering en de keerzijde van de consumptiemaatschappij. Haar publicaties verschijnen onder meer in OneWorld, NRC en Vrij Nederland.
Related Posts
Burgemeesters zien met lede ogen invloed op crisis afnemen →
Schaarste aan ziekenhuisbedden is ook een ordinaire centenkwestie →
Ook na corona werken vanaf zolder →
