Psychologeld – Schiphol

Neem plaats op de sofa van Irene van den Berg. Zij analyseert iedere week ons economisch gedrag.

Kan Schiphol nog verder groeien? Voor de kerst moeten de luchtvaartsector, omwonenden en overheden hier samen een advies over uitbrengen aan de minister. Fijn hoor, dat er allemaal mensen mogen meepraten over de toekomst van de luchthaven. Alleen zijn ze met zijn allen aan het bakkeleien over de verkeerde vraag. Het dilemma is helemaal niet of uitbreiding kán. Als je de geluids- en milieunormen maar genoeg naar je hand zet, is alles mogelijk. Het echte vraagstuk is of we groei wíllen. Worden Nederlanders er gelukkig(er) van als de luchthaven nog verder groeit?

Er is een heel goede reden dat het overlegorgaan niet mag nadenken over deze filosofische vraag. Dan duurt het allemaal nog veel langer. De voorstanders van groei hebben daar veel te veel haast voor. En dus steekt iedereen zijn eigen voorspelbare riedeltje af. Omwonenden klagen over geluid, natuurorganisaties waarschuwen voor de uitstoot van CO2 en fijnstof, en de luchtvaartsector benadrukt dat groei belangrijk is voor de aantrekkingskracht van Nederland voor buitenlandse bedrijven. En dus voor onze economie en werkgelegenheid. Niet gek dat ze er samen niet uitkomen.

Hoe interessant zou het zijn als ze samen zouden nadenken over de invloed van de groei van Schiphol op ons geluk. Dan pas komen er echt boeiende dilemma’s op tafel, zoals: hoe essentieel is een schone lucht voor ons geluk, en zijn we bereid daarvoor minder te reizen? En is klimaatverandering zo funest voor ons geluk dat we bereid moeten zijn om economische groei in te leveren? Of is dat een no-go?