Psychologeld – Armoede
Neem plaats op de sofa van Irene van den Berg. Zij analyseert iedere week ons economisch gedrag.
Wethouder Kees van Geffen van Oss leeft deze week van een budget van 50 euro. Dat doet hij ‘om te ervaren wat armoede betekent’. Hij schrijft ook over zijn belevenissen: ,,Er was jam in de aanbieding, maar die bleek alsnog duurder dan de jam van het huismerk. Dat soort dingen moet je allemaal uitzoeken.” Politici hebben vaak geen idee wat armoede écht inhoudt. Ondanks alle goede bedoelingen, gaat de wethouder uit Oss daar deze week ook niet achter komen. Armoede is zoveel meer dan een weekje lang de aanbiedingen in de supermarkt bijhouden.
Even zuinig aandoen is zo lastig niet. Niet in een warm huis, met een gevulde kledingkast, een auto en fiets voor de deur. Niet als je je post gewoon open durft te maken, je niet bang hoeft te zijn dat er een deurwaarder aanbelt en je kinderen gewoon meekunnen op schoolreisje. Het probleem van armoede zit hem in alle zorgen die daarbij komen. Niet voor één week, maar voor jaren of zelfs levenslang. Mensen die lange tijd in armoede leven, hebben twee tot drie keer zoveel kans op psychische en lichamelijke klachten. Ze voelen zich vaker eenzaam en depressief. En de spanningen kunnen vaak leiden tot relatieproblemen en familieruzies.
Deze week bleek uit een enquête onder zevenhonderd basisschoolleraren dat er in bijna iedere klas twee kinderen zitten die in armoede leven. Zij kunnen niet met schoolreisjes mee of komen zonder broodtrommeltje op school. Extra schrijnend: arme kinderen presteren slechter dan hun klasgenoten. ,,We hebben echt gezinnen die met zijn negenen in een eenkamerappartement wonen. Deze gezinnen zijn niet bezig met het oefenen van tafels of lezen. Ze zijn bezig met overleven”, vertelde een schooldirecteur tegen een journalist van deze krant. Zo wordt armoede van generatie op generatie doorgegeven.
De politiek doet beschamend weinig om deze arme kinderen te helpen: de economie groeit, maar het aantal arme huishoudens daalt niet. In Den Haag maken politici zich eindeloos druk om koopkrachtplaatjes. Maar langdurige ontwrichtende armoede is niet hun pakkie-an: armoedebestrijding is een taak van gemeentes. Het probleem is dat daar de kennis vaak ontbreekt om structurele armoede aan te pakken.
Wel krijgen de gemeentes soms wat extra geld toegestopt: in 2017 stelde Jetta Klijnsma, toen staatssecretaris van Sociale Zaken, 4 miljoen euro beschikbaar voor initiatieven tegen kinderarmoede. ,,Dat geld is in Oss goed terechtgekomen”, zei Van Geffen tegen Omroep Brabant. Oss gebruikte het geld onder meer om ontbijt te regelen voor kinderen in arme gezinnen. Ook kwam er een potje voor culturele activiteiten, ‘want die schieten er als eerste bij in’. Opnieuw sympathiek, maar nog niet het begin van een structurele oplossing.
Armoede is veel meer dan geldgebrek. Het is: ruziënde ouders, slechte cijfers, weinig vriendjes, niets te vertellen hebben bij het kringgesprek, stress en schaamte. En, oh ja, uitzoeken hoe duur de jam is.
‘Politiek doet beschamend weinig om arme kinderen te helpen’
About the Author
Irene van den Berg is onafhankelijk (onderzoeks)journalist en schrijft over sociale en ecologische kwesties, zoals armoede, klimaatverandering en de keerzijde van de consumptiemaatschappij. Haar publicaties verschijnen onder meer in OneWorld, NRC en Vrij Nederland.
Related Posts
Politiek is terughoudend bij aanpak superrijken: ‘Er zijn geen simpele oplossingen’ →
Privéjacht, dure auto en een groot huis: ‘ultrarijken brengen klimaatdoelen in gevaar’ →
Goede doelen moeten het niet hebben van de superrijken →
