Psychologeld – 1,5 meter
Neem plaats op de sofa van Irene van den Berg. In haar column analyseert ze iedere week ons economisch gedrag.
De 1,5 metermaatschappij bestaat niet. In treinen, bussen en vliegtuigen is het onmogelijk om die afstand te bewaren. Tandartsen, schoonheidsspecialisten en kappers kunnen hun werk niet doen als ze niet dichtbij mogen komen. Maar het is al net zo onrealistisch om een bezoek aan de supermarkt te brengen met een persoonlijke ruimte van 1,5 meter om je heen. Of als fietser door de stad te rijden. We slalommen ons een onmogelijke weg door de wereld heen. En dat vind ik buitengewoon bevreemdend en vermoeiend.
Neem mijn bezoek aan de kapper afgelopen week. Direct bij binnenkomst moest ik mijn handen wassen. Daarbij kwam de kapster vlak naast mij staan om wat bakjes om te spoelen. Instinctief ging ik direct opzij, om vervolgens te beseffen dat zij het komende uur over mij heen zou hangen om mijn haar te kleuren, knippen en föhnen. Zo nonchalant mogelijk stapte ik weer terug. Terwijl ze mijn haar kamde, besefte ik dat er – buiten mijn man en dochtertje – maandenlang niemand zo dichtbij was gekomen. Bij het afrekenen stond er een plastic schot tussen ons in.
Er is geen 1,5 metermaatschappij maar een 1,5 meterwaarmogelijkmaatschappij. Dat ‘waar mogelijk’ is subjectief, dus wil iedereen de uitzondering op de regel zijn. De demonstrant die opkomt voor de goede zaak, de dochter van een eenzame demente moeder en de ondernemer die failliet dreigt te gaan. De 1,5 meterwaarmogelijkmaatschappij leidt tot willekeur en, vrees ik, ook tot het recht van de brutaalste. Dat bleek maandag toen burgemeester Halsema betogers, die de 1,5 meter regels aan hun laars lapten, niet naar huis durfde te sturen uit angst voor rellen. Wanneer je een uitzondering maakt voor de één maar streng blijft voor de ander, kan dat alleen maar tot verdeeldheid leiden.
Andere maatregelen
De 1,5 metermaatschappij is een concept met een korte levensduur. Niet omdat we een stelletje slappelingen zijn die ons lolletje niet kunnen missen, zoals de hardcore blijf-thuis-activisten lijken te denken. Maar omdat we ons leven zo hebben ingericht dat er altijd uitzonderingen nodig zijn. En die zaaien tweespalt, zowel tussen mensen als in ons hoofd. Het is gekmakend dat de kapster dichterbij kan komen dan mijn ouders, en surrealistisch dat ik in een vliegtuig pal naast een willekeurige vreemde mag gaan zitten, maar in het park afstand moet houden van goede vriendinnen
Gelukkig is de 1,5 metermaatschappij niet de enige maatregel die de overheid heeft genomen om het virus onder controle te krijgen. We moeten onze handen veelvuldig wassen, mondkapjes dragen in het openbaar vervoer, ons laten testen bij twijfel, thuis blijven bij lichte klachten, thuis werken waar mogelijk en in quarantaine als we besmet zijn. Laten we ons daarop concentreren en de 1,5 metermaatschappij, net als de corona-app en groepsimmuniteit, verwijzen naar het rijk der schijnoplossingen.
De 1,5 meter maatschappij is een concept met korte levensduur
About the Author
Irene van den Berg is onafhankelijk (onderzoeks)journalist en schrijft over sociale en ecologische kwesties, zoals armoede, klimaatverandering en de keerzijde van de consumptiemaatschappij. Haar publicaties verschijnen onder meer in OneWorld, NRC en Vrij Nederland.
Related Posts
Politiek is terughoudend bij aanpak superrijken: ‘Er zijn geen simpele oplossingen’ →
Privéjacht, dure auto en een groot huis: ‘ultrarijken brengen klimaatdoelen in gevaar’ →
Goede doelen moeten het niet hebben van de superrijken →
