Published on april 18th, 2015 | by Irene van den Berg
0Co-ouderschap, hoe regel je dat financieel?
Co-ouderschap is populair onder gescheiden ouders. Maar hoe regelen jullie de financiën als je afwisselend de zorg draagt voor je kinderen?
De even weken bij mama, de oneven bij papa. Steeds meer gescheiden ouders kiezen voor co-ouderschap, in 2013 zo’n 27 procent. Co-ouderschap houdt in dat de kinderen afwisselend bij papa en mama wonen. Het grote voordeel is dat ze niet hoeven te kiezen tussen hun ouders. “Maar co-ouderschap is niet voor ieder kind weggelegd. Sommige kinderen hebben het gevoel dat ze tussen twee werelden leven en geen thuis hebben”, waarschuwt Diana de Bont van de Scheidingsmakelaar. Kies je voor co-ouderschap, dan is het belangrijk om goede afspraken te maken. Ook over de financiën.
Kapper
“Co-ouders verwachten vooraf vaak dat ze de financiën volledig gescheiden kunnen houden omdat ze allebei ongeveer evenveel voor het kind zorgen. Maar zo werkt in het praktijk vaak niet”, vertelt De Bont. Zo is het logisch om sommige kosten te delen, zoals abonnementen, verzekeringen of schoolkosten. “Maar ook bijvoorbeeld de kapper. Je wil niet tegen je kinderen zeggen: vraag maar aan papa of je haar mag laten knippen want mama heeft geen geld meer”, aldus de scheidingsadviseur.
De Bont adviseert vaak om een speciale kinderrekening te openen. Daar stort je allebei maandelijks een bedrag op en uit die pot kunnen bepaalde zaken worden bekostigd. Eventueel spreek je ook een budget af als een van beide een dure smaak heeft. “Voorwaarde voor zo’n kinderrekening is wel dat je elkaar vertrouwt. Als een van beide ineens stopt met betalen, zal de ander naar de rechter moeten om daar iets aan te doen”, waarschuwt De Bont. Een groot verschil met als je ex stopt met het betalen van alimentatie. Dan kun je terecht bij Landelijk Bureau Inning Onderhoudsbijdragen.
Drie manieren
Volgens het Nibud zijn er drie manieren waarop co-ouders de gezamenlijke kosten voor de kinderen kunnen verdelen. Ten eerste: naar draagkracht. Wellicht het eerlijkst maar dat betekent wel dat bij iedere verandering van inkomsten jullie opnieuw om tafel moeten. Daarom kunnen jullie er ook voor kiezen om de kosten gewoon door midden te delen of om te rekenen naar het aantal dagen dat het kind in elk van de huishoudens verblijft. Maar dat is wel in het nadeel van de ouder die het minst verdient.
Meestal wordt van co-ouderschap gesproken als de zorg voor de kinderen ongeveer fift-fifty is verdeeld. Fiscaal gezien ben je co-ouder als de kinderen minimaal drie dagen per week bij jou wonen. Dat is bijvoorbeeld belangrijk voor de inkomensafhankelijke combinatiekorting, een tegemoetkoming voor ouders met een lager inkomen en kinderen tot twaalf jaar. Om hiervoor in aanmerking te komen, moet je kind meer dan zes maanden bij jou zijn ingeschreven. Is je kind bij je ex ingeschreven, dan moet hij minimaal drie dagen per week bij jou wonen. Co-ouders kunnen de kinderbijslag bovendien in twee laten splitsen. En beide co-ouders kunnen hun kind(eren) meetellen voor de huurtoeslag.
Fiscus
Een kind staat voor de fiscus altijd wel op één huishouden ingeschreven. Met het oog op de inkomensafhankelijke belastingtoeslagen en -kortingen is het slim om de kinderen in te schrijven op het adres van de ouder met het minste inkomen. Denk aan het kindgebonden budget en kinderopvangtoeslag. “Eventueel kun je die bedragen dan weer doorstorten naar de kinderrekening en daar bijvoorbeeld ook de kinderopvang van betalen”, tipt De Bont.
Co-ouderschap, hoe regel je dat financieel?