Kalasjnikovs en munitie
Gelukkig gaat deze column over geld, dacht ik vorige week nog. Ik hoef dus niets te schrijven over de aanslagen in Parijs. Opgelucht liet ik die taak over aan andere columnisten. Een ondankbare taak, want hoe kun je nog iets toevoegen aan de enorme meningenbrij? Niet mijn probleem. Ik richtte me veilig op een stukje zonder de woorden angst, terroristen, moslimextremisme, dreiging, dood en verderf.
Maar wat er ook gebeurt in de wereld, er is natuurlijk altijd een link met geld. Financieel persbureau Reuters vond, na ongetwijfeld flink wat broedwerk, wel een hele bijzondere. Een groepje journalisten van Reuters besloot door te rekenen wat de aanslagen de terroristen hadden gekost. Het resultaat van dit noeste rekenwerk: ze betaalden ‘slechts’ zevenduizend euro voor het doden van 130 mensen.
Hier de berekening uit het artikel, dat één week na de aanslag werd gepubliceerd: de chemische ingrediënten voor de explosieven zijn verkrijgbaar bij de apotheek voor slechts vijf tot tien euro per gordel, zo meldt het persbureau. Het overige materiaal van de bomgordels is voor 150 euro verkrijgbaar bij de bouwmarkt. Het huren van de Volkswagen Polo, Seat Leon en de Renault Clio, die de terroristen van Brussel naar Parijs brachten, kostte 595 euro. „Ervan uitgaande dat ze werden gehuurd voor één week, inclusief benzine en tol.”
De twee Parijse appartementen – één gehuurd voor een week en de andere voor drie nachten – kostten 680 euro. En dan het belangrijkste nog: de prijs van zes kalasjnikovs plus munitie zou zo’n 5400 euro zijn geweest. Reuters rekende de reis die een van de terroristen vanuit Syrië moest maken niet mee voor het totaalbedrag. Al konden de journalisten het niet laten om ook hier een berekening op los te laten. Ze melden in het artikel dat die reis waarschijnlijk zo’n 1200 euro kostte, ‘op basis van de informatie van een busmaatschappij, een ferrybedrijf, een reisorganisatie, een politieagent en een vrijwilliger van het Griekse eiland Leros.’
Ik vroeg me af wat ik met deze info aan moet. Welke conclusie moet ik trekken uit het feit dat de terroristen ‘slechts’ zevenduizend euro uitgaven? Moet ik dat bedrag delen door het aantal daders, zodat ik weet wat ze per man uitgaven? Of moet ik het – heel cynisch – splitsen door het aantal doden? Iets meer dan 50 euro per dodelijk slachtoffer.
Reuters zet het bedrag af tegen de vier à vijf ton die de 11-septemberterroristen investeerden, bijvoorbeeld aan vlieglessen. En vergelijkt het met het miljard dat Frankrijk en België ongeveer kwijt zullen zijn aan extra veiligheidsmaatregelen. Maar wat zegt dat? Ze hadden nog nét niet uitgezocht wat je nog meer met zevenduizend euro kunt doen, behalve 130 mensen van hun leven beroven.
Soms is de link met geld zó vergezocht dat je hem beter niet kunt maken.
About the Author
Irene van den Berg is onafhankelijk (onderzoeks)journalist en schrijft over sociale en ecologische kwesties, zoals armoede, klimaatverandering en de keerzijde van de consumptiemaatschappij. Haar publicaties verschijnen onder meer in OneWorld, NRC en Vrij Nederland.
Related Posts
Tjerk Veenstra is mijn held →
Goedkoop heeft altijd zijn prijs →
Ah wat schattig, een mini-enquête →