Published on juli 22nd, 2015 | by Irene van den Berg
0Beheersing
Ik droom dat ik in een afkickkliniek zit. De ochtend groepssessie is net begonnen en drie nieuwe patiënten zijn aangeschoven. Onze groep is de afgelopen weken flink uitgedijd. Volgens de therapeut ligt dat aan het herstel van de woningmarkt. Nu er weer meer huizen worden verkocht, wordt de groep woningzoekers, die op huizensite Funda rondstruint, ook weer groter. En daarmee ook het aantal Fundaverslaafden.
Nieuweling Kees stelt zich voor. Ik ben 42 jaar en zoek naar woningen tussen de drie en vijf ton in Haarlem. „En wat is je échte budget?”, vraagt de therapeut. „Maximaal 310.000 euro”, antwoordt Kees terwijl hij naar de grond kijkt. De therapeut: „En blijft het alleen bij Haarlem, Kees?” De veertiger geeft toe dat hij wel eens op Amsterdam zoekt. Oké, en ook op Delft. En soms op Leiden. En dan heeft ie, voor ie het weet, weer een hele avond achter de computer gezeten. En soms kan hij zich zelfs op zijn werk niet kan inhouden.
Achterin de groep is Maria zenuwachtig heen er weer aan het wiebelen. Zij woont in Leiden en heeft al drie weken volgehouden om niet meer op Funda te kijken. Maar nu beseft ze dat Kees haar informatiehonger kan stillen. De therapeut lijkt haar gedachten te lezen. „Kees, omdat jij recent nog op Funda hebt gekeken, is de kans groot dat andere groepsleden tijdens de pauze gaan vissen naar info. Maar de regel is dat we elkaar niets vertellen over het aanbod op Funda.”
Als ik wakker word, stel ik mezelf gerust dat ik (nog) geen Fundaverslaafde ben. Al moet ik bekennen dat ik me toch niet kon beheersen tijdens het schrijven van deze column. Mijn zoekactie leverde trouwens niets op, want ik ken het huizenaanbod in Rotterdam op mijn duimpje. En daar komt niet ieder uur een nieuw interessant huis bij. Maar sinds ons appartement is verkocht, vind ik het knap lastig om van de huizensite weg te blijven. Ik ben niet de enige. Funda heeft meer dan 27 miljoen bezoekers per maand. Maar liefst 350.000 Nederlanders kijken dagelijks op de huizensite. Ik snap heel goed waarom. Funda is een kruising tussen een soap en een fruitautomaat. Aan de ene kant kun je schaamteloos gluren bij de buren.
Maar daarnaast hoopt de Fundabezoeker ook op de jackpot. Dat ene buitenkansje dat hij als eerste opmerkt: een betaalbaar vrijstaand huis met grote tuin in het centrum. Of een prachtig boerderijtje op het platteland, waarvan de eigenaren niet beseffen hoeveel waard het is.
Ook ik kijk uit naar die hoofdprijs. En dus gaan mijn adrenalinelevel en hartslag iedere keer flink omhoog als ik de site open. Meestal gevolgd door een korte teleurstelling, waarna ik weer rustig word. Maar niet voor lang. Dus nu deze column af is, beloon ik mezelf weer met een shotje Funda. Want je weet maar nooit.