Psychologeld – Aan de pomp
We klagen steen en been over de hoge prijs aan de pomp. Toch rijden we geen kilometer minder zodra die benzineprijs stijgt. Neem plaats op de sofa van Irene van den Berg. Zij analyseert iedere week ons economisch gedrag.
Tanken is vanwege de hoge olieprijs weer schreeuwend duur. En dus toog de NOS afgelopen week af naar de benzinepomp. Een verslaggever kreeg de opdracht om daar wat mopperende Nederlanders voor de camera te krijgen. Dat lijkt een gemakkelijke opgave. Wij Nederlanders klagen graag, zeker als het om onze portemonnee gaat. Maar opvallend genoeg waren de reacties aan de pomp nogal gelaten. Maar gaat u er wellicht minder door rijden?, probeerde de verslaggever. Nee, hoor, hoezo? Ze moesten tóch naar hun werk/Schiphol/op bezoek bij oma.
Ik begrijp die automobilisten wel. De hoge bezineprijs weerhoudt mij er ook niet van om in de auto stappen. Er zijn andere dingen die ik meeweeg in de keuze tussen auto en openbaar vervoer. Ja, het milieu. Maar ook mijn bestemming: heb ik een afspraak in hartje Amsterdam of een plek in Nederland waarbij ik het Nijmeegse Keizer Karelplein moet passeren, dan ga ik liever met de trein. Maar zou ik om wat voor reden dan ook naar een industrieterrein in Schijndel moeten afreizen, dan ga ik toch echt met de auto. Tenzij ik er een dag voor kan uittrekken.En gaat mijn peuterdochtertje mee, met haar drie knuffels, kinderwagen, billendoekjes en setje schone kleren, dan is de auto ook fijn. Ik check echter nooit de benzineprijs voor ik de deur uitga.
Allerlei onderzoeken laten zien dat automobilisten nauwelijks minder gaan rijden als tanken duurder wordt. Als de benzineprijs met 12,5 procent stijgt, gaan we op termijn 2,5 procent minder rijden, zo blijkt uit een studie van het Kennisinstituut voor Mobiliteitsbeleid naar de invloed van brandstofprijzen op ons rijgedrag. In economenjargon: de prijs van benzine is ‘inelastisch’. Een prijswijziging heeft nauwelijks invloed op de vraag. Brood is bijvoorbeeld ook nogal inelastisch. Ook al zou een halfje grofvolkoren een kwart duurder worden, de meeste Nederlanders eten er geen boterham minder om.De prijs van luxe goederen is vaak veel elastischer. Als een tablet te duur wordt, dan laten we hem in de winkel liggen. Autorijden beschouwen we blijkbaar als iets noodzakelijks, en niet als een luxe. Al zouden we dat uit milieu-oogpunt wel moeten doen.
Toch zit er voor het milieu wel een lichtpuntje aan de hoge benzineprijs. Blijft tanken zo duur, dan zijn we namelijk wél eerder bereid om een energzuinige auto te kopen, stellen deskundigen. Dat zou goed nieuws zijn, want grote en zware auto’s zijn de afgelopen jaren helaas weer erg in trek. Ik vind het trouwens stiekem wel vermakelijk dat al de bestuurders van al die energieslurpers nu extra op de blaren moeten zitten. Uitgezonderd Nijmegenaren overigens, op het Keizer Karelplein heb je zo’n dikke bak gewoon nodig om te overleven.
‘Hoe hoog de prijs aan de pomp ook is, we blijven gewoon tanken’
About the Author
Irene van den Berg is onafhankelijk (onderzoeks)journalist en schrijft over sociale en ecologische kwesties, zoals armoede, klimaatverandering en de keerzijde van de consumptiemaatschappij. Haar publicaties verschijnen onder meer in OneWorld, NRC en Vrij Nederland.
Related Posts
Politiek is terughoudend bij aanpak superrijken: ‘Er zijn geen simpele oplossingen’ →
Privéjacht, dure auto en een groot huis: ‘ultrarijken brengen klimaatdoelen in gevaar’ →
Goede doelen moeten het niet hebben van de superrijken →
