Bubbeltaks
Is het te vroeg om het al over champagne te hebben? Ik ben er wel aan toe. Over een paar weken wordt de bubbeltaks afgeschaft. ‘Luxe’ prikwijnen als champagne, cava en prosecco worden dan een beetje goedkoper. Ik zeg: weg hoofdpijnwijn, hallo lekkere bubbels! Wel flauw dat de maatregel pas op nieuwjaarsdag ingaat, net nadat alle champagneflessen zijn leeggedronken. Verkiezingstip voor het zittende kabinet: geef het volk een eindejaarspresentje en laat de maatregel een dag eerder ingaan.
De bubbeltaks werd bedacht in een tijd dat champagne nog een luxeproduct was. Het was een belasting om de superrijken te pesten. Tegenwoordig drinkt iedere makelaar en autoverkoper het proletendrankje. En dus is het vreemd om bubbeltjeswijn zwaarder te belasten dan een mooie Chateau Margaux. Jaren geleden wilde Den Haag de onzinbelasting al schrappen, maar de crisis gooide roet in het eten. Nu is het dan toch (bijna) zover.
Wel lef om die rijke stinkerds een beetje te plagen met champagnetaks. Dat zie ik politici tegenwoordig niet meer doen. De 1 procent rijkste Amerikanen krijgt straks onder Trump zo’n 13,5 procent meer te besteden door allerlei belastingverlagingen. Het verbaast me dat de gewone man zich daar niet enorm boos over maakt. Want die belastingverlaging wordt ergens van betaald.
Politici rechtvaardigen het paaien van rijken vaak met het trickle-down effect, wat je in het Nederlands kan vertalen als het doorsijpeleffect: het idee dat de economische welvaart van de megarijken uiteindelijk ‘doorsijpelt’ naar de gewone, hardwerkende man. Oftewel: leg de gefortuneerden geen strobreed in de weg, want dat zijn degenen die geld investeren in de economie. Als je het zo bekijkt, zijn ongebreidelde bonussen en belastingverlagingen voor megarijken in het belang van iedereen.
Helaas blijkt de praktijk weerbarstiger. De rijken geven namelijk, naar verhouding, te weinig uit. Een ondernemer die 10 miljoen verdient, geeft bijvoorbeeld niet tweehonderd keer zoveel geld uit aan brood, spijkerbroeken of de kapper als zijn medewerker die jaarlijks ‘slechts’ 50.000 euro aftikt. De realiteit is dat rijken verhoudingsgewijs veel meer sparen en daar wordt de economie geen cent beter van. En al die investeringen in bedrijven dan? Veel rijken steken hun geld in vastgoed, olie, goud en buitenlandse multinationals. Ook geen zaken waar de gewone man direct van profiteert.
Zou het daarom niet leuk zijn om een belasting te bedenken waar de rijken wel écht van balen? Gewoon als plagerijtje. Wat dacht je van kaviaarbelasting, Porsche Cayenne-taks of een bubbelbad toegevoegde waarde? Zolang de overheid maar van mijn wijn afblijft. Wiebes had op de Prinsjesdag nog het onzalige plan om het afschaffen van de bubbeltaks te compenseren door een accijnsverhoging op alle wijnen. Maar daar is hij vorige maand gelukkig op teruggekomen. Extra reden om de champagne te ontkurken!
About the Author
Irene van den Berg is onafhankelijk (onderzoeks)journalist en schrijft over sociale en ecologische kwesties, zoals armoede, klimaatverandering en de keerzijde van de consumptiemaatschappij. Haar publicaties verschijnen onder meer in OneWorld, NRC en Vrij Nederland.
Related Posts
Tjerk Veenstra is mijn held →
Goedkoop heeft altijd zijn prijs →
Ah wat schattig, een mini-enquête →